Notities

Dit verhaal begon bij de woordgrap: “koeikast”. Pas toen ik mijn vele ideeën ging indelen (per cyclus), merkte ik dat hij perfect paste in deze tweede cyclus (De Keten van Voedsel). Ik zag een verhaal voor mij op een boerderij, dat kon praten over hoe zuivel en vlees op ons bord kwamen. Het enige probleem was natuurlijk: hoe maak je hier een spannend verhaal van?

De originele versie

Het allereerste idee van het verhaal was simpelweg …

• De dieren op de boerderij worden slecht behandeld. Kuku is dit zat en “verraadt” Harry.
• Kuku moet het hele verhaal schuilen voor Harry, op verschillende plekken.
• Aan het einde wordt hij overtuigd om toch liever te zijn voor de dieren.
• Maar Kuku wil niet meer opgesloten zijn, dus hij laat haar gaan.

Toen ik eenmaal schreef, echter, bleek dit niet voldoende.

• Het was erg repetitief. Elk hoofdstuk moest Kuku weer rennen, en Harry zou haar bijna pakken, en dat dan ~7 keer achter elkaar.
• Het was voorspelbaar.
• Het was onrealistisch: iemand die jarenlang dieren heeft verwaarloosd en hen ziet als producten, gaat echt niet plotseling helemaal omkeren. Dat heeft tijd of meerdere stappen nodig. (Zeker als het verhaal redenen geeft, zoals geldgebrek. Iets dat ook niet zomaar verdwijnt, tenzij je wat magie over je verhaal strooit …)
• Ik had een grotere climax nodig.
• Ik wilde nog een paar andere dingen behandelen. (Bijvoorbeeld, de Hemelvoorwerpen zijn deze cyclus geïntroduceerd en moesten dus in elk verhaal voorkomen.)

Daardoor kreeg dit verhaal een wat bijzondere climax. Terwijl je lijkt op te bouwen naar de confrontatie tussen Kuku/Elize en Harry, gebeurt dat iets eerder, en is de echte climax dus met de ruimtewezens en wat daarna gebeurt. Ik weet niet of dit voor sommige voelt als een anti-climax, maar ik vond het interessanter.

Bovendien gaf dit mij de mogelijkheid om het verhaal meer te laten praten over die “keten van voedsel”. Waar de mensen denken bovenaan te staan, komen plots die nóg sterkere ruimtewezens. Hoe Harry eerst zijn dieren behandelt, zo wordt hij plots zelf behandeld. (En dit bereid je alvast voor op het laatste verhaal van deze cyclus, waar we de keten van voedsel tot in het extreme nemen …)

Dit verhaal heeft dus één grote “revisie” gehad waarin al deze dingen goed werden opgezet en afgerond.

Andere opmerkingen

Verder is er weinig te zeggen. Dit is niet gebaseerd op een waargebeurd verhaal en de educatieve inhoud is ook maar mondjesmaat. Ik had geen ruimte meer om echt het boerderijleven uit te leggen of daar dieper op in te gaan. Ik heb al gepland een tweede verhaal te doen dat meer hierop focust.

De algemene boodschap lijkt me wel duidelijk.

Op sommige plekken worden dieren verschrikkelijk behandeld. Een reden daarvoor is de druk die men uitoefent om zoveel mogelijk, zo goedkoop mogelijk voedsel te krijgen. De prijs die boeren krijgen voor liters melk is soms belachelijk.

Van veraf is het soms moeilijk voor te stellen dat iemand dieren zo slecht zou behandelen of zou “ophokken”. Hoe durven ze!? Je wordt toch geen boer omdat je een hekel hebt aan dieren!? In de praktijk is alles vaak een stuk waziger. Allerlei situaties ontstaan waarin iemand denkt geen keuze te hebben.

Op dezelfde manier is het niet erg om vlees of zuivel te eten. Het is een natuurlijk deel van ons dieet, het heeft goede voedingsstoffen voor ons.

Het probleem komt van het feit dat mensen superveel hiervan eten. Dat is onnatuurlijk en dat kan het milieu ook niet aan. Wij zijn niet gemaakt om elke dag lappen vlees te eten. (Het is niet alsof de holbewoners vroeger elke dag met hun speren meerdere olifanten tegenkwamen en doodden. Als dat wel zo was, waren alle olifanten binnen twee maanden weg en was de mensheid vlak daarna uitgestorven.)

Wij zijn gemaakt om eens in de zoveel tijd een stuk vlees te eten, en de rest aan te vullen met fruit, groente, noten, etcetera. Als je dat doet, kan de natuur het ook makkelijk bijgroeien.

Hoe verser het eten, hoe beter. Voor jou en het milieu. Het idee van “drie keer per dag sowieso eten” is ook maar iets dat wij verzonnen hebben. Ik stel voor dat je eet als je honger hebt, en niet eet als je geen honger hebt ;) Vasthouden aan eetroutines of lunchpauzes, zelfs als je geen honger hebt, is een van de subtiele redenen dat steeds meer mensen kampen met overgewicht.

Als laatste is het in sommige landen een serieus probleem dat kinderen worden ingezet om de boerderij van hun familie te runnen. (In Nederland een stuk minder, maar in Amerika is dit bijvoorbeeld achter de schermen vaak aan de gang.) Hierdoor missen ze school, missen ze een (speelse) jeugd, en lopen ze vaak gezondheidsproblemen op later in hun leven. Het is kinderarbeid, maar omdat ze het doen “voor hun familie” (alsof het een klusje in het huishouden is), komen ze ermee weg.

Zoals altijd, probeert de levenssaga vooral over het leven te vertellen. Ik pak dingen die ik belangrijk vind, of die mij opvallen, en probeer ze te combineren in een goed verhaal. Ik kan nooit alles vertellen, of alle kanten. Ik kan zeker geen antwoorden geven. Zodra een vraag een duidelijk antwoord heeft … vind ik hem niet meer interessant genoeg om er een verhaal over te schrijven!

Hopelijk leest men deze verhalen met plezier, en zet het daarna aan het denken.

Personages

• Kuku (jonge koe): heeft een (groeiende) hekel aan opgesloten zitten en vast zitten, maar begrijpt ook als enige dat Elize hun weg voorwaarts is. (Vervangt soortgelijke klanken met “mooh”. Zegt ook “mooh?!” als ze schrikt of verbaasd is.) Klein, witroze huid, nauwelijks vlekken.
• Hess: de Hespryhond van Feria, maar nu oud en grotendeels magieloos.
• Elize (mens): jonge dochter, lange rode krullen, is enorm trots en blij met het boerenleven. Helpt dan ook enorm vaak met de klusjes en runt bijna die hele boerderij. Heeft meer contact met de dieren en de natuur en probeert te helpen, en later haar vader over te halen.
• Harry (mens): de laatst overgebleven van de Chef familielijn, met dus de verplichting om deze boerderij te beheren en onderhouden. Het is allemaal te veel. Hij heeft geen energie of tijd om dingen goed te doen of dieren goed te verzorgen, en is nogal humeurig geworden over de jaren.
• Beatrix (mens/delja): speelt inspectrice die probeert de boerderij te laten sluiten zodat ze in alle rust die Zekerstof kan opgraven. Eng dunne (en lange) vrouw op hakken, die eerst nog vrij vriendelijk lijkt. Ze blijkt deel van de Delja, de organisatie die al eeuwenlang de Hemelvoorwerpen wil bezitten om de wereld te veroveren. Haar eigenlijke vorm is een reusachtige roofvogel en men twijfelt of ze origineel wel van Somnia komt.