Notities

Dit verhaal was origineel gepland voor de eerste cyclus, maar paste uiteindelijk veel beter in deze. (Het gaat bijna honderd procent over de Keten van Voedsel. En de Hemelvoorwerpen zijn belangrijk, terwijl je die pas goed leert kennen in de tweede cyclus.)

Daardoor veranderde het verhaal wel een beetje. Het originele idee ging bijna richting horror: mensen sturen verkenningsschepen eropuit en ze komen allemaal niet terug. Ze willen verhaal halen bij een planeet in de buurt, is ineens de hele planeet weg. Zo zou het een verhaal zijn waarin mensen links en rechts worden opgejaagd door de Planeters. Door verschrikkelijke monsters.

Natuurlijk gaat het verhaal daar nog steeds over. Maar ik besloot te focussen op andere onderdelen.

• De opkomst van AI ( = zeer intelligente computers en robots) is het afgelopen jaar in een stroomversnelling gegaan. Het schetst tegelijkertijd een prachtig toekomstbeeld en een ongelofelijke nachtmerrie. Ik wilde er dus snel een verhaal over doen in dit laatste tijdperk.
• Bijna alle verhalen in deze cyclus eindigen al met een fysiek gevecht. Dat is vrij logisch, aangezien de Keten van Voedsel draait om vechten en overleving. Maar ik wilde niet in herhaling vallen en mezelf meer uitdagen.
• Bovendien zijn fysieke gevechten saai als je niks geeft om de personages of niet echt gelooft dat het slecht zou kunnen aflopen. (Mensen die op elkaar schieten of inslaan totdat eentje overblijft en “wint” is zelden interessant.)

Daardoor veranderde het verhaal naar eentje waarin we de Planeters niet direct bevechten. Het gevecht vindt plaats op de achtergrond, terwijl je eigenlijk focust op de relatie tussen vader en zoon, en de relatie tussen mensen en robot. Ik had het verhaal kunnen vertellen vanuit een HERO piloot, of vanuit die vrouw van de Delja. Het had vast een goed verhaal opgeleverd.

Maar op deze manier kon ik meerdere dingen tegelijk doen en voorkomen dat het laatste hoofdstuk alleen maar “vechten, vechten, vechten, verliezen (want het zijn monsters ter grootte van PLANETEN)” was. Ook kon ik voortborduren op eerdere verhalen.

Mijn grootste minpunt met dit verhaal is dat de Planeters (een gigantische dreiging waarnaartoe lang is opgebouwd) verslaan in één kort verhaaltje wat kortaf is. Dus de Planeters (en AR-BOT) komen misschien wel terug …

Verdere opmerkingen?

Zoals altijd, bij dit tijdperk, heb ik verder weinig notities! Het is niet gebaseerd op iets waargebeurds en de wetenschappelijke ondertoon is in eerdere verhalen behandeld (de Keten van Voedsel, Gif, etcetera).

Ik zou dolgraag uitleggen hoe onze huidige AI werkt. Maar het verhaal vertelt daar te weinig over om het relevant te maken. Bovendien zou het zomaar kunnen dat, over een paar honderd jaar, onze ruimteschepen compleet andere technieken gebruiken voor robots.

Er komen nog verhalen over hoe computers en algoritmes werken. Ik praat er dan over verder, zodra het verhaal er echt helemaal op focust.

Personages

• Arren (zoon Kapitein): enorm intelligent, heeft geweldige uitvindingen gedaan (zoals AR-BOT en bijbehorende AR-BRIL). Gelooft heilig in dat het de toekomst is en dat het dom is om nog dingen zelf te doen of banen te hebben.
• Kirren (Kapitein): gebruikt expres ouderwetse methodes, zoals een piratenstuur en papieren kaarten, omdat hij niet kan vertrouwen op het oordeel van een robot. Hij gebruikt technologie die hij begrijpt en kan controleren. Gaandeweg beseft Arren de gevaren van robots, maar Kirren ook de tekortkomingen van mensen.
• Jannih (leidster radiocommunicatie): grote verantwoordelijkheden, voornamelijk qua communicatie en berichtgeving. Snel bang en onzeker, maar probeert daar altijd doorheen te stappen. Loopt altijd rond met een handradio.
• Begha-ti-Rac (leidster Delja): creëerde de Planeters door de Hemelvoorwerpen samen te brengen. Daardoor stierf bijna de hele Delja uit. Wil in principe samenwerken met de mensen, maar houdt de waarheid verborgen achter een koele uitdrukking. Uit wraak offert ze haarzelf op om de laatste planeet te vergiftigen en de mensen (voor nu) te redden.
• AR-BOT: heeft niet perse een persoonlijkheid, het is een robot die is ingesteld door Arren om een vrouwenstem te hebben, geen grapjes te maken, en geen emotie te tonen. De programmering leidt er wel toe dat ze vaak dezelfde soorten dingen zegt (zoals “ik moet toch echt aandringen dat je X doet”)