Notities

Dit verhaal is overduidelijk geïnspireerd door Egyptische mythologie.

(Behalve het deel van valstrikken in een tempel. Films hebben dat populair gemaakt, de realiteit was anders. Hoogstens was er een geheime gang, een dubbele muur, zoiets. Maar geen ingewikkelde mechanismes die pijlen schieten of keien laten rollen, sorry.)

Maar het gaat verder dan dat. Floria is een gebied van kalksteen dat, in dit tijdperk, ineens is verschenen. Dat is echt gebeurd. Egypte bestond lange tijd niet. Maar door ophoping van grond, door samenkomst van de juiste omstandigheden (voor lange tijd), rees het op uit zee. Alleen het moment waarop dat gebeurde klopt niet: het gebied Egypte verscheen lang voordat er complexe wezens over de aarde liepen.

De parelpiramide representeert de tempel van Osiris. Het skelet dat daar ligt is van de sabeltandtijger (en god) Ardex.

Het echte verhaal

Dit is een nogal incomplete en incorrecte samenvatting van het verhaal rond Isis en Osiris.

• De hele wereld is water, een ei doolt rond (slechts één ei). Ra komt er uit, wil niet meer hoeven zwemmen, gaat in de lucht zitten en wordt de zon.
• De zon droogt het water uit, en land ontstaat.
• Ra’s kleinzoon, Osiris, was erg geliefd en kreeg de titel Eerste Farao van Egypte.
• Hij nam Isis als vrouw en ze hielden veel van elkaar.
• Set vermoord hem uit woede en jaloezie, snijdt hem in stukjes.
• Anubis kon Osiris repareren, maar niet meer tot leven wekken.
• Horus vermoord vervolgens zijn oom Set als wraak.
• Osiris krijgt een nog grotere eer: god van de onderwereld.
• Elk jaar, als de Nijl overstroomt, huilt Isis om haar verloren man.

Personages

• Jaco (jakhals): verstoten vanwege misdaden (die waar blijken), wil leven beteren, zeker als hij indirect schuldig is aan het uitmoorden van de koninklijke familie.
• Gidi (duingazelle): het enige overgebleven lid van die koninklijke familie. Haalt steeds de voorwerpen uit Jaco’s tas door elkaar. Niet perse de slimste, maar heeft een goed hart en werkt goed samen. Begint vaak zinnen met “oh”
• Halek (woestijnvos; schaduwsluiper): niet perse een goed of slecht wezen. Schaduwsluipers begonnen omdat er zó moeilijk eten te vinden was in de Floria woestijn, maar het werd langzaam een wrede groep monsters waarin hij vast zat. Heeft stiekem veel waardering/respect voor Jaco.

Overig

In deze eerste cyclus van de levenssaga zien we vooral dieren die planteneters, aaseters of alleseters zijn. Ik wilde niet beginnen met verhalen waarin personages letterlijk elkaar opvraten. Maar dat komt wel, want het overgrote deel van de natuur bestaat uit vleeseters.

Dat is nou eenmaal een belangrijke realiteit: de natuur is mooi, maar ook erg wreed.

Toen ik dit verhaal schreef, was ik een klein jochie op de middelbare school. Daarna is het flink geüpdatet: wat je nu leest is de derde versie. Ik vond de term schaduwsluipers vroeger gewoon cool klinken. Maar ze hadden geen krachten en er was totaal geen reden waarom ze zo zouden moeten heten.

Pas toen ik het verhaal opnieuw las, bedacht ik dat ze een unieke kracht moesten krijgen: het manipuleren van schaduwen. Deze simpele verandering (een stuk of 10-20 zinnetjes door het hele verhaal) maakte het véél beter.

Je kan merken dat dit een ouder verhaal is omdat er zoveel dialoog is. Vroeger vond ik dat iets té leuk.

Het zeemansgedicht aan het begin (hoofdstuk 2) is een gedicht dat ik schreef in mijn notitieboekje toen ik ergens in een wachtkamer zat. Het is tevens het enige dat ik ooit in dat notitieboekje heb geschreven :p (Dit bedoel ik positief, want ik heb sindsdien weinig meer in wachtkamers gezeten.) Het hele gedicht was allang af. Er komt ooit een verhaal over.