Notities

Brulkikkers zijn vrijwel het enige wezen dat niet slaapt. Er zijn genoeg dieren die met één helft van hun lichaam per keer slapen (zoals dolfijnen). Net zoals dieren die heel licht slapen of heel weinig (meestal prooidieren die altijd waakzaam blijven). Maar niet slapen komt eigenlijk niet voor.

Onderzoeken hiernaar zijn nog altijd in ontwikkeling. Want wat is slaap? Zelfs tussen mensen zijn grote verschillen in slaappatronen. Misschien heeft de brulkikker een heel ander systeem dat voor hen “slapen” is.

In het algemeen definieert men slaap als: een terugkerende toestand van verminderde reactie op prikkels van buitenaf, gecombineerd met complexe maar voorspelbare veranderingen in hun lichaam

Oftewel, je reageert minder op je buitenwereld, terwijl je binnenste wereld sterk verandert. Maar dit is niet “raar”, geen “afwijking”, maar een voorspelbare terugkerende toestand.

Ik heb jarenlang vlak langs een hele drukke straat gewoond. Overdag stoorde ik me vaak aan de herrie van vrachtwagens, maar als ik sliep hoorde ik er niks van. Andersom heb je slaap nodig om dingen in je langetermijn geheugen op te slaan, iets dat je gewoon niet kan terwijl je wakker blijft.

Over de Zandkoning

De Zandkoning is natuurlijk gebaseerd op Klaas Vaak. En dan vooral ook waar de naam origineel vandaan komt. Vaec is een oudnederlands woord voor slaap. Je kon vroeger zeggen “ik heb vaak” en dan stoppen met je zin. De zandkoning heet dus Claes.

Deze legende komt waarschijnlijk van de (zand)korrels die je uit je ogen moet wrijven als je net wakker bent. In andere versies plakt hij je ogen dicht met melk, maar dat lijkt me geen fijne ervaring.

Weinigen weten dat het verhaal soms verdergaat met de broer van de Zandkoning die “de Dood” is. Mijn versie komt redelijk overeen met die legende—de twee verhalen die hij vertelt en dergelijke—maar ik heb de broer en de Zandkoning samengevoegd.

Veel originele “sprookjes” zijn ofwel heel vreemd ofwel heel wreed, dus ik probeer ze altijd wat meer context en invulling te geven voor de Levenssaga.

Over Cosmo en dit eiland

In eerste instantie wilde ik meer focussen op de vele valstrikken op het eiland, steeds mysteries oplossen en gevaren ontwijken op zoek naar die schat.

Maar daardoor leek het verhaal enorm op die hiervoor, waarbij ze praktisch hetzelfde doen in een Egyptische tempel. Daarnaast veranderde mijn idee over de “schat” naar iets anders.

Dus er zijn nog steeds valstrikken en gevaren, maar het focust meer op wat er toen is gebeurd en de weg die Cosmo had afgelegd. En het thema van “slaap” en het werk van de Zandkoning.

Overigens is de regel dat “vogels niet kunnen vliegen op dit eiland” helemaal waar. De vogels die Cosmo afsneden op zijn geheime route deden dat niet omdat ze konden vliegen. Ze konden dat doen om een andere reden …

Er komt later een (heel belangrijk) verhaal die hierop inzoomt en uitlegt wat er precies gebeurde.

Overige

Alle kikkers in de Levenssaga eindigen op -og. Hoe meer g’s, hoe jonger ze zijn. (Dit komt natuurlijk van het Engelse frog.)

Het lijkt me verstandig om dezelfde regels in onze wereld toe te gaan passen. Als je als volwassene Maria heet, moet je als baby toch echt Mariaaaaaaaa heten :p Véél duidelijker. (Met als gevolg natuurlijk dat je op je honderste verjaardag “M” heet.)

Ik gebruik een trucje om de lezer op het juiste spoor te zetten omtrent het “geheime vogelwapen”. De Zandkoning noemt steeds een ander ei dat het zou moeten zijn dan Olombos. Hopelijk plant dit het zaadje dat ze allebei gelijk zouden kunnen hebben. Dat het niet één ei is, maar een hele grot.

Porto Volo is losjes gebaseerd op Columbus’ tweede tocht die vooral kleinere eilanden bezocht, waaronder Puerto Rico. Dat betekent “rijke poort/haven”. Dus Porto Volo is iets zoals “vogelhaven”. Deze reis werd door zijn opdrachtgevers gezien als een gefaalde expeditie. Immers had hij hiervoor een heel continent ontdekt en nu alleen een paar eilandjes waar hij werd uitgespuugd door de lokale bevolking.

(Op dezelfde manier is de Sigriplant mijn invulling van de Suikerbiet.)

Dit verhaal was lastig om te schrijven. Normaal gesproken is het idee van dag/nacht en slapen een goede manier om hoofdstukken in te delen (en een referentiekader te geven). Maar de brulkikkers slapen niet! Er is voor hen praktisch geen verschil, dus die manier van tijd bijhouden—die zo natuurlijk is voor mensen—geldt niet.